Zojuist zag ik een video van iemand die beschreef dat hij een schema had gemaakt voor 6 weken. Een tijdschema waarin hij had gepland om te lezen, wanneer hij ging sporten en wanneer hij ging werken. Alles stond al helemaal ingepland voor die zes weken.
Vanuit mijn Gele drijfveer voelde ik al enige beklemming omhoog komen.
Maar het werd nog 'erger'. Hij vertelde dat hij had ingepland welke boek hij ging lezen, welke oefeningen hij qua training ging doen en dat hij al zijn maaltijden had gepland. En dat juist het feit dat alles al was gepland hem ook heel veel rust gaf.
Oké adem in en uit dacht ik hardop. Want hier kreeg ik toch wel het gevoel dat er een wurgslang om mijn Gele nek zat.
Natuurlijk bekeken en ervaren vanuit mijn Gele drijfveer. Want schema’s, voorspelbaarheid en planningen, ik kan ervan rillen. Nu al weten wat ik over drie weken op donderdag om 18,15 uur eet, zorgt ervoor dat ik heel hard wil gillen.
Maar eerlijk is eerlijk.
Stiekem ben ik ook wel een beetje jaloers op die rust.
Structuur geeft namelijk ook vrijheid.
Ja dat zal ik nog eens herhalen: Structuur geeft ook vrijheid.
Ook voor jou als je wordt gedreven door de Gele drijfveer. Blauw heeft dat natuurlijk allang ontdekt. Want die voorspelbaarheid zorgt er ook voor dat je rust hebt. Er hoeven namelijk helemaal geen keuzes gemaakt te worden. Het is namelijk al duidelijk wat je wanneer gaat doen. Het is geen vraag meer. En dus doe je wat je moet doen.
Bij het maken van het schema zijn namelijk de keuze al gemaakt. Je hoeft niet ’s ochtends eerst te denken welk boek je gaat lezen. Je weet ook al wanneer je wat voor ontbijt neemt. Van hoe laat tot hoe laat je gaat werken. Wat je klaar maakt voor het avondeten. En welke oefeningen je gaat doen als het tijd is (volgens het schema) om te sporten.
Heel simpel, heel clean. Niet meer over nadenken, stick to the plan.
En als ik dan eerlijk ben dan is die rust die dan uit de voorspelbaarheid voortkomt wel heel erg aantrekkelijk.
Alleen (en dat weet ik ook) dat schema ga ik mij niet aan houden. Want 'life is what happens while you’re busy making plans', toch?
Er komt altijd wel iets tussendoor, bij mij wel.
Maar die rust….
Mijn struggle blijft toch de balans vinden tussen structuur en vrijheid.
Herken jij die struggle ook? Of ben jij meer iemand die gedreven wordt door de Blauwe drijfveer en echt niet begrijpt waarom dat zo moeilijk is.
En als je naar je medewerkers kijkt? Wie heeft er dan behoefte aan vrijheid en/of structuur? Heb je daar zicht op?
Nog meer blogs lezen?
- Dan zeg je toch gewoon: 'Nee'
- Ongeschreven regels
Of liever een podcast luisteren?
- Waar krijg jij energie van?
Vrijheid? Structuur? Of allebei?
Zojuist zag ik een video van iemand die beschreef dat hij een schema had gemaakt voor 6 weken. Een tijdschema waarin hij had